رشد و تغییرات بیوشیمی بدن بچه ماهی سفید دریای خزر (rutilus frissii kutum) تحت تأثیر سطوح مختلف پروتئین و چربی جیره

این تحقیق به منظور بررسی تأثیرات سطوح مختلف پروتئین (40، 35 و 30 درصد) و چربی (14، 12 و 10 درصد) در عملکرد رشد و تغییرات فیزیولوژیک بچه ماهی سفید دریای خزر (rutilus frisii kutum) انجام شد. 675 ماهی (01/0 ± 15/1 گرم) در 27 آکواریوم 45 لیتری توزیع و به مدت 8 هفته در 4 وعدة غذایی غذادهی شدند. تقابل بین پروتئین و چربی تفاوت معنی داری در هیچ یک از عوامل رشد ایجاد نکرد (05/0>  p). نتایج نشان داد به کارگیری پروتئین تا سطح 35 درصد موجب افزایش برخی از شاخص های رشد از جمله وزن نهایی و افزایش وزن شده است (05/0 >p ). بهترین عملکرد رشد در ماهیان تغذیه شده با جیره های حاوی 14 درصد چربی مشاهده شد (05/0 >p). بازده پروتئین و گلوکز تحت تأثیر تقابل بین پروتئین و چربی جیره قرار نگرفتند (05/0>  p). میزان تری گلیسرید و کلسترول به طور معنی داری تحت تأثیر پروتئین و چربی و تقابل بین این دو قرار گرفت (05/0 >p )، بالاترین میزان تری گلیسرید در ماهیان تغذیه شده با 30 درصد پروتئین و 10 و 12 درصد چربی و بیش ترین میزان کلسترول در ماهیان تغذیه شده با 40 درصد پروتئین به همراه 12 و 14 درصد چربی مشاهده شد. نتایج مطالعة حاضر نشان می دهد که پروتئین کم تر (30 درصد) و بیش تر (40 درصد) از حد نیاز ماهی سفید می تواند تأثیرات منفی در رشد و پارامترهای فیزیولوژیک داشته باشد و افزایش سطح چربی تا 14 درصد اثر منفی در پارامترهای رشد بچه ماهیان سفید نداشت. به منظور عملکرد بهتر ماهی سفید در این محدودة سنی جیره ای با 35 درصد پروتئین و 14 درصد چربی پیشنهاد می شود.